Mens en natuur: Natuur in de wereldreligies

Boeddhisme: 

Volgens het Boeddhisme wordt de mens enkel gezien als onderdeel van de natuur. De mens moet ervoor zorgen dat de aarde groeit en bloeit. Wij zorgen ervoor als de aarde gezond is of niet. Als we niet goed voor de aarde zorgen vernielen we de plek waar we wonen. Er mag helemaal niet gezegd worden dat ze boven de aarde staan, de aarde is niet hun eigendom. Ze moeten juist gelijk staan met de natuur.

Christendom:

De mens was als laatste in de schepping en heeft de natuur cadeau gekregen. De taak van de mens is om de aarde te onderhouden. Volgens de Bijbel staat de natuur ondergeschikt aan de mens. Maar dat wil niet zeggen dat ze de aarde mogen vernietigen. De aarde vernielen wordt dus gezien als verwaarlozing van de schepping. En dat is tegen Gods wil. God blijft de eigenaar van de aarde, de mens moet ze enkel onderhouden. Zeg maar dat de mens de aarde leent. Ze zien de aarde als bewijs dat er een God bestaat. Zoiets moois is er niet zomaar. het werd ons geschonken.

Hindoeïsme: 

De Hindoes geloven dat de natuur een ziel heeft. Zoals oude grotten, bomen, bergen en bronnen. Het zijn de woonplaatsen van de geesten. Hindoes eten geen vlees, want volgens hun geloof mag men geen andere wezens pijn doen. Vooral de koe wordt geëerd in het Hindoeïsme, want ze wordt gezien als heilig. Het is namelijk het dier als respect voor de natuur. Doordat Hindoes zo'n groot respect hebben voor de natuur, want ze doen enkel goede daden, profiteren anderen hiervan.

Islam:

De Islam heeft niet veel met de natuur. Ze denken er niet veel aan. Maar dankzij Tema een organisatie die ervoor zorgt dat de Moslims overtuigd worden van het belang van de natuur. Volgens Köker is de kleur van de Islam groen. Mohammed was de eerste stichter van een natuurreservaat. Hij liet een gordel van bomen planten en zei dat dit reservaat (El Gabe bij Medina) van bomen niet mocht gekapt worden. Er was daar ook een jachtverbod met wachters dier ervoor zorgden dat er niet werd gejaagd.

Jodendom:

Jahweh heeft de natuur aan de mens gegeven en dus moet de mens er goed voor zorgen. Ze mogen dingen gebruiken uit de natuur om te eten en te leven, maar ze mogen de natuur niet vernielen, want wie de natuur kapot maakt, maakt God kapot. Er zijn veel Joodse organisaties die zich inzetten voor de natuur. Ze hebben ook elk jaar een feest die ze vieren om de natuur en meer bepaald de bomen te eren. Een soort Nieuwjaar voor bomen. Om de joden te herinneren de natuur te beschermen. Maar ze zien de natuur soms ook als iets negatiefs. Bijvoorbeeld als een straf van God. Kijk maar naar de 10 plagen in de tijd van de Egyptenaren. En ze vinden dus dat milieuvervuiling ook een straf is van God.

Ik sluit mij het meest aan bij het Boeddhisme. Ik vind zelf dat we niet hoger staan dan de aarde en de natuur met zijn planten en dieren. We zijn gelijk. We mogen blij zijn dat we zo een mooie natuur hebben en moeten er dan ook goed voor zorgen. Ik geloof ook sterk in karma en reïncarnatie, wat ook aansluit bij het Boeddhisme. Ik voel me daarom soms meer Boeddhist dan Christen. Ook al vind ik sommige punten in het Christendom zeer sterk. Het boeddhisme heeft volgens mij een mooiere kijk op alles. Het is met meer kleuren. Net zoals de natuur vol kleuren zit en we die kleuren moeten blijven behouden. Wijzelf zijn een mens, we zijn prachtig geëvolueerd. Maar daardoor hebben we soms te veel kwaad in onszelf. De natuur niet, de natuur respecteert iedereen, want het bied ons mooie dingen. Dieren zien vaak geen kwaad in de mens en dat vind ik zeer mooi. Dus als ik later doodga zou het mooi zijn om te reïncarneren in een dier. Ik wil geen kwaad zien in anderen, want dat maakt me eerlijk gezegd verdrietig.